نقاشی های زیبای این خانم با قهوه و تجمع و پراکندگی

در سال 518 پیش از میلاد، تعداد زیادی از با تجربه ترین مهندسان، معماران و هنرمندان از چهار گوشه عالم فرا خوانده شدند تا با مشارکت و هم اندیشی، اولین بنایی را برپا سازند که بتواند هزاران سال نمادی از وحدت جهانی و صلح و برابری باشد.

ایرانیان در قرن ششم پیش از میلاد در سایه رهبری كورش بزرگ و در دوران حكومت داریوش بزرگ موفق به تشكیل یك دولت جهانی شدند كه از رود دانوب در اروپا تا دریای آرال در آسیای مركزی و از اقیانوس هند و رود سند تا حبشه و لیبی گسترش داشت. در واقع آنان بر نیمی از دنیای آن روز فرمان می راندند و آنرا اداره می کردند.

در سال 518 پیش از میلاد داریوش فرمان به ساخت كوشك شاهانه‌ایی در سرزمین فارس داد و سرانجام بناهای باشكوه و شگفت انگیز تخت جمشید بر صخره بزرگی در كوه مهر، در مرودشت ساخته شد.

سيلك اسكرين يك هنر همانند شعر، موسيقي و نقاشي مي باشد كه علاوه بر نقش هنري مي تواند به عنوان يك صنعت سودآور در جامعه به شمار آيد.

چاپ سيلك اسكرين بدون نياز به دستگاه هاي گران قيمت و حجيم امكان چاپ بر روي سطوح مختلف مانند پارچه، چوب، ديوار، فلز، پلاستيك، جير، چرم، سراميك، كاغذ، شيشه، آينه، چيني، فيبر هاي مدار چاپي و... را امكان پذير مي سازد. از چاپ سيلك براي اجسام حجم دار  و مدور مانند بطري ها نيز مي توان استفاده كرد.

تكنيك چاپ سيلك از معتبرترين شيوه هاي گرافيك قرن حاضر محسوب مي شود زيرا توانايي هاي خاصي كه در چاپ سيلك موجود است در ساير چاپ ها وجود ندارد ظرافت طرح چاپ سيلك امروزه به كمك كامپيوتر و استفاده از توري هاي مناسب تا حد زيادي افزايش يافته است به طوري كه يكي از بهترين روش هاي چاپ روي سراميك و چيني كه طرح هاي دقيق و ظريف نياز دارد استفاده از سيلك مي باشد.

تاريخچه:

قدمت قديمي ترين نگاره هاي مصور روي استخوان، سنگ و ديوار غارها به  ١٥٠٠٠- ١٠٠٠٠ سال قبل مي رسد اولين اثرها با قرار دادن ديس روي ديوار غار و فوت كردن رنگ قرمز گل اخري روي آن ايجاد گرديده است. سومري ها حدود ١٢٠٠ سال قبل از ميلاد مسيح ايجاد طرح با مهره هاي استوانه اي سنگي را آغاز كردند اين مهره ها براي تأييد احكام پادشاهان و حكام مورد استفاده قرار مي گرفت و روي سنگ هاي عقيق، زمرد و ياقوت حك مي گرديد. يكي از مدارك به دست آمده مهر داريوش پادشاه هخامنشي است كه در موزه لندن نگهداري مي شود.

چاپ استنسيل نيز به صورت هاي مختلف در سراسر جهان به كار مي رفته است در ابتدا براي ساخت استنسيل از پوست درختان و چرم سپس از پاپيروس و پارچه استفاده گرديد.

در ٩٠٠- ٦٠٠ سال پيش از ميلاد روش استنسيل در چين، ژاپن و مصر بدين صورت انجام مي گرفت كه ابتدا طرح را روي چرم كشيده و با وسايل برش آن را در مي آورند بعد رنگ را روي آن مي كشيدند تا از مناطق خالي عبور كند و طرح چاپ گردد براي ايجاد نقش هاي پيچيده تر و جلوگيري از پاره دن استنسيل، جاهاي خالي آن را با تارهاي موي انسان يا حيوانات پوشاندند بدين ترتيب امكان پخش رنگ به مقدار بسيار زيادي كاهش و ظرات طرح چاپ شده افزايش يافت اين طريقه در اواخر قرن هيجدهم در ژاپن با نام Yuzen Printing  متداول گرديد بعد از آن موي انسان جاي خود را به نخ هاي ابريشمي داد.

در سال ١٨٥٠ در شهر ليون فرانسه تحول از چاپ استنسيل به چاپ بدين صورت انجام گرفت كه به جاي چسباندن پارچه ابريشمي روي استنسيل، استنسيل ها را بدون آنكه خط اتصال به يكديگر داشته باشند روي توري ابريشمي چسباندند و بعد از آن به جاي استنسيل از مواد مقاوم كننده ديگر براي پوشش منافذ توري ابريشم استفاده كردند و كلمه سيلك (SILK) به معناي ابريشم روي اين روش چاپ ماندگار گرديد.

در سال ١٩٠٧ امتياز چاپ با شابلون هاي توري به نام ساموئل سيمون در منچستر انگليس ثبت گرديد.

با كشف مواد حساس به نور در سال ١٩٥٠ و روش هاي سازي و به كار بردن ماشين هاي پيشرفته چاپ اسكرين و روتاري صنعت چاپ گام هاي بلندي را در ترقي برداشت و امروزه نيز با كشف روش هاي مختلف چاپ و خمير رنگ هاي متفاوت اين صنعت در حال توسعه و پيشرفت مي باشد.

كلمه چاپ نيز اولين بار در قرن هفتم هجري به صورت چاو وارد زبان فارسي گرديد و ريشه آن كلمه چيني (CAU) مي باشد در اين زمان پادشاه مغول به نام گيخاتون در ايران فرمانروايي داشت و به علت بحران مالي و اقتصادي زياد بنابر پيشنهاد يكي از افرادي كه به كشور چين سفر كرده بود و به جاي زر و سيم نوعي برگه بهادر به نام چاو را در ايران رايج كرد تا بدينوسيله قادر به رفع بحران مالي گردد ولي بعدها به واسطه نارضايتي مردم مجبور به ابطال اين برگه ها گرديد.از آن پس كلمه چاپ به معناي فريب و غارت در ايران متداول گرديد.

تنگ شراب ساسانی با نقش دیونیسوس تنگ شراب ساسانی با نقش دیونیسوس (خدای شراب در اساطیر یونایی)، جنس: نقره‌ی زراندود، قدمت: سده‌ی ششم یا هفتم میلادی (دوره‌ی ساسانی)، منطقه‌ی جغرافیایی: ایران، محل نگهداری: موزه‌ی اسمیتسونیان

تاریخچه این فرش:

در حدود سال های 1947 در دره آلتایی مغولستان در منطقه پازیریک توسط پرفسوری به نام رودنکو اکتشافاتی صورت گرفت که در پی آن در گورکانهایی (مقبره هایی) که آنجا بود تعداد قابل توجهی دستبافته هایی کشف شد.در گورکان پنجم آن منطقه فرشی به قدمت 450 تا 550 قبل از میلاد یافت شد که از آن به بعد به "پازیریک" معروف شده است.ابعاد این قالیچه
199×189سانتی متر است و به عنوان روپوش یا روکش روی زین اسب استفاده می شده است.از سه پود در بافت آن استفاده شده ودر بعضی از رجهای آن به علت پایین زدگی از چهار پود استفاده شده است.گره آن ترکی(متقارن) و جنس تار وپود آن پشمی است.رنگهایی که در آن استفاده شده شامل پنج رنگ قرمز سیر،آبی،زرد کمرنگ،نارنجی وسبز بوده است.مواد اولیه آن با رنگزاهایی مانند نیل،قرمز دانه لهستانی رنگ شده است.
طرح پازیریک 6 مربع تودرتو بوده است که هر کدام به صورت مجزا دارای طرح های جداگانه ایی هستند که در اینجا به ترتیب به آنها اشاره می کنیم:
1_مربع اول(ردیف اول)تشکیل شده است از 24 مربع 4 تا در ردیف عمودی و6 تا در ردیف افقی داخل هر کدام یک ستاره هشت پر وجود دارد.
2_مربع دوم(ردیف دوم)یک مستطیل کوچکتر است،پر شده از حیوان افسانه ایی که اصطلاحاٌ به آن "گریفین" یا "شیر بالدار" می گویند.
3_مربع سوم(ردیف سوم)شامل 24 گوزن خالدار در حال چریدن را نشان می دهد که این گوزنهای طی تحقیقات انجام شده توسط پرفسور رودنکو از نسل منقرض شده گوزن خالدار منطقه خوزستان هستند،که درجهت خلاف عقربه های ساعت نمایان هستند.
4_مربع چهارم(ردیف چهارم)یک ستاره چهار پر که شبیه ستاره هشت پر ردیف اول است،که 62 بار در فرش تکرار شده است.
5_مربع پنجم(ردیف پنجم)28 اسب سوار را نشان می دهد که به صورت یک در میان و در
برخی موارد در در میان روی اسبها سوار هستند.بر خلاف ردیف سوم سمت حرکت آنها در جهت عقربه های ساعت هستند.تزیئنات جلهای روی این اسبها بین تمدن آشوری وایرانی بوده است و تزیئنات اسب هم از تزیئنات هخامنشیان بوده است.
6_مربع ششم(ردیف ششم)حیوانات افسانه ایی"گریفین ها" تکرار شده است.
این فرش هم اکنون در موزه آرمیتاژ سن پترزبورگ روسیه نگهداری می شود.

کریستا ناسی نقاش و مجسمه ساز یهودی در تاریخ 14 دی ماه برنامه ای با موضوع "هنر در یهودیت" را در محل سازمان دانشجویان یهود برگزار کرد.

او به مدت هفت سال در دانشگاه آزاد اسلامی به تدریس پرداخته و همچنین در کشور های آفریقای جنوبی، فرانسه، ژاپن، آسیای غربی و ... تعدادی نمایشگاه نقاشی برپا کرده است.

 در این برنامه راجع به حوزه هنرهای تجسمی صحبت کرد. هنرهای تجسمی تصویر، نقاشی، مجسمه سازی و هر آنچه تحت عنوان هنرهای بصری است را در بر می گیرد.

کریستا ناسی می گوید: هنرهای تجسمی در ادیان دیگر از رشد بیشتری نسبت به یهودیت برخوردار بوده است. اما متاسفانه یهودیان کمتر به طرف این حوزه از هنر گرایش پیدا کرده اند چنان که به ندرت می توان نمونه هایی از هنرهای تجسمی را در این دین پیدا کرد. جامعه یهودی چه در ایران و چه در جهان اگرچه در زمینه علم پیشرفت های زیادی داشته است و افتخارات زیادی را از این راه به دست آورده، اما وقتی به بحث هنر می رسیم کمتر شخص موفقی را می یابیم و احتمالاً دلیل این امر تأمین نشدن فرد از نظر اقتصادی در نتیجه فعالیت در این رشته است. اگرچه در سال های اخیر این مشکل تا حدودی مرتفع شده است و تا حدودی زمینه های فعالیت فراهم شده است. وی در حالی که از روی آوردن شماری از افراد جامعه در سال های اخیر به هنرهای تجسمی اظهار خشنودی کرد، از مشکلات سر راه آن ها صحبت نمود و با بیان خاطره های خود و روابط این چنینی افراد در جامعه یهود گفت:" حمایت از هنرمندان وجود ندارد و گویا کسی حاضر نیست تا هنگامی که شخص معروف نشده و به شهرتی نرسیده است به او بها دهد و از او حمایت کند."سپس کریستا ناسی به بررسی هنر در دنیای امروز پرداخت و گفت: هنر مقوله ی بسیار پیچیده ای است، اگر شخص خلاق نباشد و خود را هر لحظه به روز نکند از جامعه و دنیا عقب می افتد. جامعه یهود باید در حالی که دروازه های خود ر برای ورود افراد دیگر باز نگه می دارد به اشخاص جامعه خود نیز اجازه دهد در جامعه اکثریت حضور یابند، رابطه برقرار کنند و در آن جامعه تأثیر گذار باشند. او همچنین تأثیر هنرهای تجسمی اعم از تصویر و رنگ ر برای درمان بیماری های روانی و بهبود نسبی بیماری های جسمی غیر قابل انکار دانست و از هنرهای تجسمی به عنوان تعدیل کننده احساسات و تقویت کننده هوش نام برد. وی در پایان گفت: پیشنهاد من برای نزدیک تر شدن افراد جامعه به هنر، شروع آن ها از بستر خانواده و استفاده از انواع هنرهای تجسمی در فضای اطراف خود به خصوص خانه است. بهتر است تا حد امکان خبرهای هنری را دنبال کنیم و به طور کلی از همان ابتدا به هنر اهمیت دهیم زیرا همین بها دادن به هنر باعث ایجاد علاقه مندی در افراد جامعه شده و از نسلی به نسل دیگر انتقال یابد.

در طول برنامه نیز، شرکت کنندگان با بیان نظرات خود در موارد مختلف، با سخنران وارد بحث شدند. شایان ذکر است جزئیات بیشتر درباره این هنرمند از قبیل نمیشگاه ها، جویز و همچنین تعدادی از آثار او در سایت www.kristanassi.com قابل دسترسی می باشد.

این نمونه ی یکی از آثار طراحیه من هست که در واقع باید بگم یکی از آثارم در نمایشگاه چهره های عزادار

اینم دوتا از تصویرسازیام

هنر ايران در عهد هخامنشيان عمدتا بر پايه ي بزرگداشت مقام پادشاهان اين سلسله استوار بوده است. هنر اين عصر تركيبي است از هنر اقوام گوناگوني كه تابع پارسيان بوده اند و هخامنشيان با بهره گيري مناسب از اين هنرهاي مختلف و ريختن كليه جلوه هاي هنري اقوام و ملل مختلف در يك قالب به هنر خود اعتلا بخشيده اند. علاوه بر بزرگداشت شاهان، اجراي مناسك و آيين زرتشتي نيز از مظاهر اصلي هنر در اين دوره است كه سبب ايجاد نوعي سمبوليسم هنري در آثار هنري هخامنشيان شده است. از ديگر جلوه هاي هنري اين دوره رواج هنر كنده كاري، حجاري، پيكر تراشي، فلزكاري، كاشي سازي و قالي بافي است . آثار برجا مانده عمق پيشرفت هنرمندان ايراني را در اين رشته هاي هنري به تصوير مي كشند. نقش برجسته هاي تخت جمشيد نيز در زمره ي گنجينه ي هنر دوره هخامنشي به شمار مي روند كه هر يك مجموعه اي از تصاوير غني و نقوش دوران هخامنشي را به نمايش مي گذارند و علاوه بر آن گوياي بسياري از آداب و رسوم رايج در دربار هخامنشي اند.
در نقش برجسته هاي تخت جمشيد صحنه هايي از مراسم و مناسك رايج در پايتخت شاهان هخامنشي وجود دارد كه عموما پيكره ي پادشاه، كانون اصلي هر صحنه است. در اين كنده كاري هاي زيبا كه بر دل كوه نقش بسته دسته هاي آورندگان هدايا، صحنه بار عام پادشاه و ديگر نقوش برجسته ي مربوط به آرامگاه به نمايش گذارده شده است . اين كنده كاري كاري ها درعين حال كه همگي حكايت از تبحر و مهارت سنگ تراشان دارند هر يك گوشه اي از مراسم و وقايع سياسي مذهبي آن دوران را به نيز نمايش مي گذارند. ويژگي اين آثار بيشتر در آن است كه نشان مي دهد هنرمندان پيكر تراش روزگار هخامنشي به طور كامل در خدمت اجرا و طرح نقوش خود بوده و مجالي براي بروز تمايلات شخصي خود نداشتند و به عبارت ديگر، كاملا مطيع به شمار مي رفتند.
آثار فلزكاري نيز در اين دوره ، برجسته و چشمگير است. اشياء فلزي هخامنشيان بيشتر از طلا، نقره و برنز ساخته مي شده است و از مهمترين آثار مكشوفه ، ارابه ي زريني است كه چهار اسب در جلوي آن قرار دارد و دو پيكره ي آدمي بر روي نيمكت ارابه نشسته اند. نكته مهم در آثار فلزي اين عهد ، استفاده ي زياد از نقوش و پيكر حيواني در ساخت ظروف و زيور آلات است. اين نقوش را مي توان بر روي بشقاب هاي نقره اي و طلايي به صورت جنگ شير و گاو و يا دو بزكوهي مشاهده كرد.
يكي از برجسته ترين زيور آلات اين دوره دستبندهايي است كه انتهاي آنها به دو سر شير ختم مي شود و با زيور آلات كوچك و قرص مانندي به شكل سر حيوانات و پرندگان و نقوش هندسي تزئين شده است . اين آثار جملگي حاكي از آن است كه پارسيان در عهد هخامنشي به ابزارهاي زرين و سيمين و مفروغي علاقه داشته و بخشي از هنر خود را در اين راه به كار مي برده اند.

نخستين  نابغه مشهور و محبوب مردم جهان چارلي چاپلين و نفر بعدي والت ديزني است كه با آثارش و شخصيت هاي دوست داشتني اش ميلياردها نفر را در جهان شاد كرده است. اكنون كه خودش  رفته ولي آثارش هنوز شاري بخش ماست. سرگذشت زندگي او سراسر آموختني است. او در عصر خود يكي از ثروتمندترين مردم جهان بود.

 والتر الياس ديزني (والت ديزني)  در پنجم دسامبر سال 1901 در شيكاگو به دنيا آمد. مادرش فلورا كال ، آلماني و پدرش الياس ديزني يك كانادايي ايرلندي نسب بود در سال 1901 روز ولت رئيس جمهور آمريكا شد، در سال 1906 پدر ديزني مزرعه اي بزرگ در مارسلين ، در ايالت ميسوري خريداري كرد و با خانواده اش در آنجا شروع به زندگي كرد ، زندگي روستايي و تماس مستقيم با جانوران ، عشق و علاقه والت ديزني را نسبت به حيوانات بر انگيخت و او را به راهي هدايت كرد كه سرانجامي پر افتخار داشت .

اوضاع زندگي خانوادۀ ديزني پس از چند بار برداشت محصول ناچيز، بد شد ،‌در سال 1910 مزرعه را فروختند و راهي كانزاس سيتي شدند ، پدر ديزني با فروش مزرعه توانست در زمينه فروش روزنامه ، براي خود كاري دست و پا كند.

والت ديزني كه در آن زمان فقط 10 سال داشت به اتفاق برادر بزرگتر خود مجبور بود كه در ساعت 5/3 پس از نيمه شب از خواب برخيزد و انتظار بكشد تا كاميون توزيع روزنامه از راه برسد، آنگاه دو برادر دوان دوان به خانه هاي مختلف شهر مي رفتند و روزنامه ها را پخش مي كردند.

 باران لباس او را خيس مي كرد، در هواي سرد مثل بيد مي لرزيد ذهن كودكانۀ او نمي توانست اين منظره را درك كند، او پيوسته بدنبال پاسخ اين سوال بود كه آيا زندگي يعني كار و تلاش در حد بردگان بخاطر در آمد بسيار ناچيز؟

"سالوادور دالی" كه نام كامل او، "سالوادور فلیپه خاسینتو دالی" است، نقاش، مجسمه ساز، طراح، نویسنده و سینماگر اسپانیایی است كه به ویژه بخاطر خلق نقاشیها و مجسمه هایی به سبك "سور رئالیسم" (فراواقعگرایی) شهرتی جهانی دارد. او در سال 1904 میلادی در شهر "فیگراس" در ایالت كاتالونیا در نزدیكی مرز اسپانیا و فرانسه متولد شد و پس از 84 سال زندگی درگذشت. تصاویری از او و آثارش را پیش رو دارید. 

درباره اولین تصویر یا اولین عکس زمین از فضا چه تصوری دارید؟ بیایید با هم نگاهی به اولین عکس دنیا بیندازیم

اسکات وید برای خلق اثر هنری از ماشین های آلوده بهره برده و مانند بوم نقاشی بر روی آن به نقاشی پرداخته است . در زیر می توانید تعدادی از آثار این هنرمند بزرگ رو گذاشتن... مشاهده کنید ... لذت ببرید... احسنت بگید

کاريکاتور را اينگونه تعريف کرده اند :
1- هنرِ ارائه ي تصاوير اشخاص يا اشياء ، که در آن صفات و خصوصيات بارز فرد يا شيئ ، به نحوي اغراق آميز ، مضحک و غير طبيعي به تصوير کشيده مي شود.
2- تصوير يا هراثرهنري ، که به نحوي مضحک و اغراق آميز ، ويژگي هاي موضوع اصلي را به نمايش مي گذارد.
3- تصوير مشابه ، مضحک و غير طبيعي از چيزي ارائه دادن.
4- تقليد کردن از روي تمسخر

در مجموع شايد بتوان به طور خلاصه اين گونه گفت که کاريکاتور تصويري است که به منظور هجو کردن چيزي يا کسي کشيده مي شود . کاريکاتور يک شخص بايد مضحک باشد و در کشيدن آن بايد نمايش اعضاي بدن سوژه مبالغه کرده و شخصيت سوژه را بنماياند.

کلمه ي کاريکاتور از کلمه ايتاليايي «کاريکار» گرفته شده که به معناي اغراق است اما اغراق در کاريکاتور يا طنز تصويري ، بايد سنجيده ، منطقي و هوشمندانه باشد . برخي از پژوهشگران هنر
کاريکاتور عقيده دارند که کلمه ي کاريکاتور کوتاه شده ي "کاريکاتورا" است که در قرن شانزدهم در ايتاليا توسط طراح و نقاش آن زمان ، آنيبال کاراکي مصطلح گرديد.هنرمندان – در مسائل سياسي – از چهره هاي واقعي سياستمداران و يا کساني که به نوعي خبرساز هستند ، کاريکاتور مي کشند . بسياري از کاريکاتورها براي خنداندن بيننده کشيده شده اند ، اما بعضي از آنها – مثل موضوعات سياسي – با اينکه در نگاه اول خنده دار هستند ، اما معناي ثانوي عميقي د رخود دارند.

در ادبيات نيز کلمه ي کاريکاتور به توصيفي که جنبه مسخره آميز يا هجوآميز دارد و شخص يا اشخاص مورد توصيف را به شکل اغراق آميزي مجسم مي کند اطلاق مي شود، و سابقه ي اين شيوه به دوران يونان باستان مي رسد . "چارلز ديکنز" از جمله ي نويسندگان بزرگي است که از اين شيوه
"کاريکاتورهاي ادبي" در آثار خود استفاده فراوان کرده است .

خدایا...

تو در آن بالا بر  قله ی الهیتت...

تنها چه می کنی؟؟!!

مونالیزا معروف‌ترین و مرموزترین تابلوی نقاشی دنیاست. ظاهرا" لئوناردو داوینچی این تابلو را در اوایل قرن شانزدهم میلادی کشیده اما نمی‌توان تاریخ دقیقی را در این خصوص تعیین کرد. خیلی‌ها معتقدند این هنرمند ایتالیایی - که همین روزها سالگرد تولدش هم هست - چنان مونالیزا را مبهم و مرموز کشیده که بعد از گذشت چند قرن، هنوز هم نمی‌توان اظهار نظری قطعی در مورد این نقاشی ارائه داد. بر اساس اطلاعات موجود، زنی که در تابلوی مونالیزا به تصویر کشیده شده لیزادل جیوکوندو نام داشته؛ در فلورانس زندگی می‌کرده و همسر یک تاجر ابریشم ثروتمند بوده است. تحقیقاتی هم که اخیرا" در سال ۲۰۰۵ میلادی توسط دانشگاه هیدلبرگ انجام شده این اطلاعات را تأیید می‌کند. اما در عین حال بعضی‌ها هم معتقدند که داوینچی تصویر خودش را در این تابلو کشیده است. حامیان این نظریه به برخی مشخصه‌های غیر زنانه در این نقاشی اشاره کرده‌اند و معتقدند که علت علاقه‌ی داوینچی به تابلوی مونالیزا نیز این بوده که از خودش را نقاشی کرده بوده است. مونالیزا از لحاظ زیبایی‌شناختی، سوژه‌ی پژوهش‌های زیادی بوده است. مدلی که داوینچی در نشاندن مدل در نقاشی مونالیزا به کار گرفته، در آن زمان برای ترسیم پرتره‌ی حضرت مریم کاربرد زیادی داشت. اما زن در تابلوی مونالیزا با تاریک روشن‌های خاصی کشیده شده و مدل قرار گرفتن دست‌های او هم بسیار خاصی است. ظاهرا" لئوناردو داوینچی در کشیدن مونالیزا از تکنیکی برای مبهم کردن و آمیختن سایه‌ها و رنگ‌ها استفاده کرده که براساس آن، گوشه‌ی چشم‌ها و لب مونالیزا حالت خاصی دارد؛ نه غم را می‌رساند و نه شادی را. مونالیزا انگار مستقیما" به تماشاگر این تابلو خیره شده و ابهام مهم‌ترین مشخصه‌اش است.