مونالیزا معروف‌ترین و مرموزترین تابلوی نقاشی دنیاست. ظاهرا" لئوناردو داوینچی این تابلو را در اوایل قرن شانزدهم میلادی کشیده اما نمی‌توان تاریخ دقیقی را در این خصوص تعیین کرد. خیلی‌ها معتقدند این هنرمند ایتالیایی - که همین روزها سالگرد تولدش هم هست - چنان مونالیزا را مبهم و مرموز کشیده که بعد از گذشت چند قرن، هنوز هم نمی‌توان اظهار نظری قطعی در مورد این نقاشی ارائه داد. بر اساس اطلاعات موجود، زنی که در تابلوی مونالیزا به تصویر کشیده شده لیزادل جیوکوندو نام داشته؛ در فلورانس زندگی می‌کرده و همسر یک تاجر ابریشم ثروتمند بوده است. تحقیقاتی هم که اخیرا" در سال ۲۰۰۵ میلادی توسط دانشگاه هیدلبرگ انجام شده این اطلاعات را تأیید می‌کند. اما در عین حال بعضی‌ها هم معتقدند که داوینچی تصویر خودش را در این تابلو کشیده است. حامیان این نظریه به برخی مشخصه‌های غیر زنانه در این نقاشی اشاره کرده‌اند و معتقدند که علت علاقه‌ی داوینچی به تابلوی مونالیزا نیز این بوده که از خودش را نقاشی کرده بوده است. مونالیزا از لحاظ زیبایی‌شناختی، سوژه‌ی پژوهش‌های زیادی بوده است. مدلی که داوینچی در نشاندن مدل در نقاشی مونالیزا به کار گرفته، در آن زمان برای ترسیم پرتره‌ی حضرت مریم کاربرد زیادی داشت. اما زن در تابلوی مونالیزا با تاریک روشن‌های خاصی کشیده شده و مدل قرار گرفتن دست‌های او هم بسیار خاصی است. ظاهرا" لئوناردو داوینچی در کشیدن مونالیزا از تکنیکی برای مبهم کردن و آمیختن سایه‌ها و رنگ‌ها استفاده کرده که براساس آن، گوشه‌ی چشم‌ها و لب مونالیزا حالت خاصی دارد؛ نه غم را می‌رساند و نه شادی را. مونالیزا انگار مستقیما" به تماشاگر این تابلو خیره شده و ابهام مهم‌ترین مشخصه‌اش است.